مقایسه یافته های ct اسکن و ویژگی های بالینی در بیماران واجد و فاقد اختلال های روانی پس از آسیب مغزی تروماتیک: یک مطالعه توصیفی-طولی

مقدمه و هدف: قربانیان آسیب مغزی تروماتیک (tbi) ممکن است برای ابتلاء به اختلال روانی مستعد گردند. ‏هدف از انجام پژوهش حاضر، مقایسۀ یافته های ct اسکن و ویژگی های بالینی در بیماران واجد و فاقد اختلال­­های روانی پس از tbi بود. مواد و روش ها: در مجموع 238 بیمار مبتلا به tbi‏ (43 زن و 195 مرد) در قالب مطالعه­ای توصیفی-طولی به شیوه نمونه گیری غیراحتمالی و پیاپی به مطالعه وارد شدند و هریک از آنها تحت معاینات جراحی اعصاب و ارزیابی های روان­شناختی قرارگرفتند. پس از گذشت چهار ماه پیگیری 1/65% (155 نفر) از بیماران برای تعیین ماهیت اختلال روانی ناشی از tbi با استفاده از مصاحبه ساختار­یافته بالینی بر­پایه ضوابط تشخیصی dsm-iv  به یک روان­پزشک مراجعه­کردند.  نتایج: یافته هایct‏ نشان­داد تفاوت هایی معنی دار بین دو گروه بیماران واجد و فاقد اختلال­های روانی چهار ماه پس از tbi از نظر متغیرهای شکستگی جمجمه (03/0p<) و وقوع هرگونه آسیب تحت جمجمه ای (003/0p<) وجود­دارد. افزون­بر­آن در حیطه ویژگی های بالینی بین این دو گروه در متغیرهای شدتtbi (01/0p<)، سطح هشیاری (001/0p<)، مدت زمان نقص هشیاری (003/0>p)، طول مدت و شدت آمنزی  پس از تروما (01/0p<)  و ناتوانی کلی ناشی از تروما (02/0p<) تفاوتی معنی دار یافت­شد و این در حالی بود که هیچ­یک از متغیرهای جمعیت شناختی معنی دار ظاهر نشدند. نتیجه­گیری : برپایه این نتایج، پیشنهاد­می شود، هنگامی­که بیماران مبتلا به آسیب مغزی یا تحت جمجمه ای در بخش جراحی اعصاب ‏پذیرش ‏می شوند، می بایست دست­کم در مقطع زمانی چهار ماهه پس از ‏tbi‏ برای ارجاع، ارزیابی های روان­شناختی و مدیریت اختلال روانی به آنها توجه ‏کافی مبذول داشت.